Historia zakładu sięga 1896 roku. Wtedy to pruski koncern Allgemaine Elektriziteat Gesellschaft (AEG) podjął decyzję o budowie elektrowni. Prace przebiegały na tyle szybko, że w 1897 roku obiekt oddano do użytku pod nazwą Kraftwerk Zaborze. Miał węglowy do kotłów rusztowych dostarczała pobliska Kopalnia Królowa Luiza. Zapotrzebowanie na prąd stale rosło, dlatego zakład był stale rozbudowywany. Z czasem zainstalowano turbiny parowe oraz specjalne ruszty łańcuchowe do spalania miału węglowego. Historycznie najwięcej prądu wyprodukowano w 1942 roku. W chwili obecnej zakład znajduje się w rękach fińskiego koncernu energetycznego FORTUM – obecnego właściciela zabytkowej Elektrociepłowni Szombierki, wyłączanej ze zwiedzania z powodów bezpieczeństwa. Fortum planuje budowę na terenie obecnej Elektrowni nowoczesnego zakładu przyjaznego środowisku, w założeniach którego jest spalanie węgla i biomasy. Z uwagi na nie uregulowaną sytuacje prawną, zakład zwleka z podjęciem finalnej decyzji o budowie.
Na szczególną uwagę zasługuje architektura dwukondygnacyjnej hali turbozespołów, zaprojektowanej w stylu neoklasycznym. Przewodniczący Międzynarodowego Centrum Dokumentacji i Dziedzictwa Przemysłowego Dariusz Walerjański podejrzewa, iż projektantem mógł być naczelny architekt AEG – Wener Issela. Na podłodze hal znajduje się jeszcze oryginalna posadzka, na ścianie bocznej znajdziemy zabytkową tablicę z elementami pomiarowymi i bardzo jak na moje oko stary telefon. Zainteresowanie również wzbudzą oryginalne schody i witraż umieszczony w kutej ozdobnej oprawie. Kompleks docelowo posiadał aż 5 kominów, z których obecnie zachowały się jedynie dwa.
